மழைத்துளி மறந்த
தரிசு நிலம்போல
முளைவிட மறந்த
விதைகளைபோல்
துளிர்க்க மறந்த
தளிர் போல
மண்ணுக்குள் உன்னையும்
மனதுக்குள் நினைவையும்
ஒற்றை துளியில்
இரண்டுமாய் தவிக்கின்றோம்

உன் இழப்பு
இப்போதும் எமக்கு
வல்லரசின் ராணுவ ரகசியம் போல்
மனம் நம்ப மறுக்கிறது

நஞ்சுடைய நாகம் போல்
நெஞ்சமெல்லாம் நெளிகிறது
உன் இறப்பு
எப்படி உயிர் பிரித்தாய்?

சாய்ந்து கொள்ள நீயில்லை
வழி காட்ட உன் அறிவில்லை
உன் ஞாபக வெள்ளம்
பின்னோக்கி இழுக்கிறது

இமைகளின் ஈரத்தில்
வறண்ட இதழில்
இருண்டு இதயத்தில்
காலப் பெருங்கடலில் வீசும் அலைகளில்
காணாமல் போகவில்லை நீ

எங்கள் நந்தவனங்களில்
ராஜ நடைபோடுகிறாய்
ஆண்டதும் மாண்டதும்
அழுததும் தொழுததும்
ஆகத்தீரவில்லை

நீ நின்ற பாதியில்
நீ சென்ற பாதையில்
எங்களின் பயணம் தொடர்கிறது...